Հարություն Թումանյան

Բանաստեղծ

14 հոկտեմբեր, 1869 - 31 հուլիս, 1943

Ծնվել է Հայաստանի Ագուլիս քաղաքում (այժմ՝ Ադրբեջանում): Եղել է ուսուցիչ: Սկսել է տպագրվել 1890-ական թվականներին «Աղբյուր», «Տարազ», «Լումա» և այլ պարբերականներում: Լույս է ընծայել «Խօլեր» (1892թ.) վոդևիլը, «Ամուրին» (1898թ.) երգիծաբանական պատկերը, «Բանաստեղծություններ» (1899թ.) ժողովածուն, «Մելիք Բեգլար» (1900թ.), «Մելիք Յուսուֆը» (1900թ.), «Դալի Մահրասան» (1902թ.), «Մուսա» (նվագ 1-2, 1902-04թթ), «Հազարան բլբուլ» (1903թ.) պոեմները: Գրել է նաև «Արտավազդ Բ» (1904թ.) պատմական ֆեերիան և «Համառոտ ստուգաբանություն հայոց աշխարհաբար լեզվի» (1904թ.) աշխատությունը: Մահացել է Ագուլիսում: