Ծնվել է Հյուսիսային Կովկասի Ղզլար քաղաքում (այժմ՝ Կիզլար, Դաղստան, ՌԴ)։ Սովորել է Ստավրոպոլի գիմնազիայում։ Վերադառնալով Ղզլար՝ մինչև կյանքի վերջը աշխատել է տեղի ծխական դպրոցում որպես հայոց լեզվի ուսուցիչ։ Հ.Ք. և Հարություն Ոստանիկ ստորագրություններով տպագրվել է «Հյուսիսափայլ», «Մեղու Հայաստանի», «Ճռաքաղ», «Հայկական աշխարհ» պարբերականներում։ Նրա բանաստեղծությունները գերազանցապես քնարական բնույթի են. «Խոսակցություն իմ սրտի հետ», «Առ իմ սիրելին Ա...», «Մի անցք», «Գաղտնի սեր» («Հյուսիսափայլ», 1862թ.)։ Հիշարժան են նրա սոցիալական բողոքի տարրեր պարունակող «Հանգուցյալ աղան» պոեմը և «Մարդկային հայեցվածք» բանաստեղծությունը («Հյուսիսափայլ», 1864թ.)։ Մահացել է Ղզլարում: