Սարգիս Ջանբազյան

Բալետի արտիստ, պարուսույց

16 հունվար, 1914 - 11 դեկտեմբեր, 1963

Ծնվել է Հայաստանի Սարդարապատ գյուղում (այժմ՝ Արմավիր քաղաք): Պատանի հասակից մեծ հետաքրքրություն է ցուցաբերել արվեստի, հատկապես պարարվեստի հանդեպ: Դպրոցն ավարտելուց հետո մեկնել է Լենինգրադ (այժմ՝ Սանկտ Պետերբուրգ), սովորել Վագանովի անվան բալետի ակադեմիայում և Լեսգաֆ համալսարանում: Ավարտելուց հետո Լենինգրադի Կիրովի անվան թատրոնում աշխատել է որպես գլխավոր պարող, բալետմայստեր և գեղարվեստական ղեկավար մինչև 1938թ. հուլիս: 1938թ. տեղափոխվել է Իրան, հաստատվել Ղազվինում, որտեղ հիմնադրել է պարի դպրոց: Ղազվինի հայկական եկեղեցու գլխավոր քահանան թույլատրել է պարի դասեր անցկացնել եկեղեցու տանիքում: 1942թ. հեռացել է Ղազվինից և հաստատվել Թեհրանում, որտեղ պարի դասեր է տվել հայկական «Քուսես» ավագ դպրոցում: 1942թ. Թեհրանում հիմնադրել է բալետի ակադեմիա: 1959թ. հիմնադրել է ժողովրդական պարերի և երգի համույթը, որի դիրիժորն է եղել Էդիկ Հովսեփյանը: 1962թ. համույթը շարունակել է իր ելույթները Հովիկ Գասպարյանի ղեկավարությամբ Իրանի երկրորդ ազգային պարային փառատոնում: Բեմադրել է «Բախչիսարայի շատրվանը», «Հավեսի երազները», Ռեյնգոլդ Գլիերի «Չինական ծաղկե աղջիկը», «Խանդ», «Պարսկական մանրանկարչություն», «Անուշ», «Փայտահատը», «Նավաստիներ», «Կյանք ու մահ» (հայտնի է որպես Օձի պար կամ Աղոթք լեռներում) և այլ բալետային ներկայացումներ: Մահացել է Թեհրանում: