Տիգրան Գալեմճյան

Թատերական գործիչ, դրամատուրգ

24 հունվար, 1844 - 27 փետրվար, 1920

Ծնվել է Կոստանդնուպոլսում: Կրթությունն ստացել է ծննդավայրում։ Բեմական ասպարեզ է մտել 1860-ական թվականների սկզբներին: Նախ խաղացել է «Արևելյան թատրոնում», 1868-69թթ թատերաշրջանից դարձել է Հակոբ Վարդովյանիթատերախմբի հուշարարը, հետագայում՝ Վարդովյանի գործակիցը։ Այդ տարիներից գրել է պատմական ողբերգություններ, որոնք բեմադրվել են Վարդովյանի և այլ թատերախմբերի կողմից։ 1879թ. նրա «Արա Գեղեցիկ» ողբերգության ներկայացման առիթով է, որ սուլթանական կառավարությունը արգելել է հայերեն ներկայացումները։ Նույն այդ տարում ստեղծել է մի նոր խումբ, կառավարությունից թույլտվություն ստացել, բարեգործական նպատակներով ներկայացումներ տվել Կ.Պոլսի արվարձաններում, այս ձևով հայ թատրոնի գոյությունը հասցնելով մինչև 1882թ.։ Այնուհետև հարկադրված է եղել աշխատել թուրքական խմբերում։ 1896թ. մեկնել է Բուլղարիա, Վառնայում միացել է Արշակ Պենկլյանի խմբին։ Այստեղ էլ գրել է պիեսներ բուլղարական և հայկական կյանքից, ինչպես «Սասնո հերոսները», «Զեյթունի ապստամբությունը», «Վասպուրականի հերոսները»։ Թարգմանել է Վիկտոր Հյուգոյի «Էռնանին», «Արքան զբոսնում է», Ջուզեպպե Վերդիի «Աիդայի» լիբրետտոն, Վ.Շեքսպիրի «Օթելլոն», «Համլետը», «Լիր Արքան», «Մակբեթը», «Ռոմեո և Ջուլիետը», որոնց մի մասը բեմադրվել է հայերեն, մի մասը՝ թուրքերեն: Մահացել է Սոֆիայում: