Օքրո Օքրոյան

Բանաստեղծ, արձակագիր

25 հուլիս, 1939 - 2 մայիս, 2003

Ծնվել է Վրաստանի Ախալքալակի շրջանի Տուրցխ գյուղում: Ավարտել է Երևանի պետական հեռակա մանկավարժական ինստիտուտի լեզվագրական ֆակուլտետը, 1967թ.` Երևանի Խ.Աբովյանի անվան պետական մանկավարժական ինստիտուտի քիմիակենսաբանական ֆակուլտետը: Երկար տարիներ դասավանդել է հայրենի գյուղի դպրոցում և Երևանի պետական համալսարանի Ախալքալակի մասնաճյուղում: Հրատարակվել են նրա «Հանդիպում ուղեծրում» (1983թ.), «Շուշանաց հովիտ» (1996թ.), «Լեռան զանգեր» (1996թ.), «Աստված սեր է» (1998-2003թթ), «Գիրք մնացորդաց» (2000թ.), «Արջացած շնագայլերը» (2003թ.), «Երկնաբնակը» (2004թ.), «Երկերի ժողովածու» (2005թ.), «Հատընտիր» (2006թ.), «Նռան հատիկ» (2007թ.) գրքերը: 1998թ. ստացել է բանասիրական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան: Եղել է Հայաստանի գրողների միության անդամ: 2001թ. արժանացել է Վրաստանի «Պատվո նշան» շքանշանի: Մահացել է Երևանում: 2004թ. Երևանի Էրեբունի վարչական շրջանի գրադարանն անվանակոչվել է Օքրո Օքրոյանի անունով, իսկ 2007թ. Երևանում հիմնադրվել է «Օքրո Օքրոյան» գրական հիմնադրամը: